وبلاگ مبارزه بدور از خشونت
برای اینکه بتوانیم در جامعه ایران عزیز به روشنگری بپردازیم و با افکار خرافی و پوسیده به مبارزه بپردازیم نیازمند به یک فضای باز و دموکراتیک هستیم.  من فکر می کنم برای اینکه به مقصود خود برسیم باید مبارزه با جمهوری جهل و جنون و جنایت را در اولویت کارهای خود قرار دهیم.  صد درصد باید مبارزه ما به طریقی باشد که همه اقشار جامعه بتوانند در آن شرکت کنند. حسن اینکه همه بتوانند در این مبارزه شزکت کنند این است که پس از پیروزی قدرت در دست عده ای خاص نخواهد بود تا دوباره یک دیکتاتوری دیگر بر سر کار بیاید. چون ما انسانها هر چقدر هم که دموکرات باشیم وقتی طعم قدرت را بچشیم آنقدر مست می شویم که حاضر نخواهیم بود این قدرت را با دیگران نیز تقسیم کنیم. مشارکت همه اقشار جامعه در مبارزه فقط در صورتی امکان پذیر است که این مبارزه یک مبارزه بدور از خشونت باشد.اما متاسفانه هنوز بسیاری از هم میهنان عزیز درک کاملی از مبارزه بدور از خشونت ندارند. شاید قسمتی از این بد فهمی به دلیل صحبتهای اشخاصی نظیر شهرام همایون باشد که می گفت : با یک شاخه گل به خیابان بروید. اینها فکر کرده اند که مبارزه بدور از خشونت یعنی اینکه مردم بروند و به این بسیجیهای مسلح بگویند : "عزیزم ، قربون اون ریشهای بلندت برم که خیلی بهت اومده . لطف کن من اومدم تو خیابون می خوام تو رو از هستی ساقط کنم منو با باتون نزن به جاش یه ماچ آبدار نثارم کن"
در صورتیکه مبارزه بدور از خشونت به مفهوم این است که روشهایی را بکار بگیریم که با کمترین تلفات بیشترین نتیجه را بگیریم. مبارزه بدور از خشونت یعنی اینکه  ببنیم رژیم در کجا ضعف دارد به همان نقاط ضربه وارد کنیم.مبارزه بدور از خشونت شیوه های زیادی دارد که اهدای گل در میان هیچ کدام از این شیوه ها دیده نشده است.
 به تازگی وبلاگی    به نام مبارزه بدور از خشونت راه اندازی کرده ام که بر خلاف وبلاگ زن از ریشه زندگی که شبیه یک معجون است؛ فقط و فقط به موضوع مبارزه بدور از خشونت خواهد پرداخت.در این راستا  اگر کسانی از دوستان در تهیه مطالب و یا ترجمه مایل به همکاری باشند می توانند با ایمیل من paarmis@gmail.com  تماس بگیرند تا این وبلاگ را همانند وبلاگ از اسطوره تا واقعیت  به یک وبلاگ گروهی   تبدیل کنیم. به تمامی سؤالات دوستان در این زمینه پاسخ داده خواهد شد. اگر جواب سؤالی را ندانم از دوستان که در این زمینه آگاهی دارند سؤال می کنم و در اسرع وقت پاسخ را در وبلاگ مبارزه بدور از خشونت درج خواهم کرد. از دوستانی هم خواهشمندم که درباره این نوع مبارزه برای کسانی که اینترنت ندارند صحبت کنند و دوستان وبلاگ نویس در پیوند دادن به این وبلاگ دریغ نکنند.من هم سعی می کنم مطالب این وبلاگ را خیلی زود به زود تازه  کنم